Gisteren lag ik er al vroeg in maar echt slapen was er nie bij want de voljeire naast mijn raam ging volledig uit de bol. Wat een party was me da daar. Voor maar weinig inwoners kunnen de vogels er wel een feestje van maken. Wou deze morgend vroeg vertrekken, nl voor de zon maar om 7u was die daar al en ze scheen al geweldig hard. Rond 8 u dan mij maar gereed gemaakt en hup met de beentjes richting astorga. Aan een tankstation gestopt om 2 flessen water en wa cola te kopen en zag dat er een cafetaria aanhing dus ik met ne grote stap daar naartoe maar da was blijkbaar nie van hetzelfde etablisement met als gevolg wie wie wie op mijn kl**ten. Eerst water betalen en dan pas mogt ik 2 jamon serrano 's gaan kopen. Oeps. De wegen zijn hier beter aangeduid dan in Frankrijk maar je moet toch steeds goed opletten of je komt op een grindweg terecht en da heeft mijn stalen ros nie zo graag zé. Heel veel ola's en bon camino maken van deze reis een hele beleving. Mensen die dit te voet doen krijgen mijn uiterst respect want er is voor die mensen ook geen splinter schaduw en na zo een ganse dag daar in te lopen of fietsen begint da wel te wegen zé. Je mag je nog zo goed voorbereiden maar de natuur beslist steeds voor jouw en al het water die ik nog heb is na lutelle minuten zo warm dat als ik er een groentebouillon in mijn fles zou laten vallen ik soep kan drinken en bij deze temperaturen is da nie aangewezen. Astorga kwam steeds dichter en na goed overleg met mijn fiets toch maar de beslissing genomen om door te rijden. Ik weet het, ik val steeds in herhaling door te zeggen dak verder rij dan dak van plan was maar het gaat telkens beter met de fysik en er is nog geen spatje verval op. Als nu alles goe meezit en morgen overleef ik de nog 1,5 bergopkes dan ziet het er steeds naar uit dak vrijdag al aankom in SDC. Zen nu in rabanal del camino geland en dit op 1150 meter en morgen vertrek ik direct naar Cruz de Ferro ( op 1500 m) om dan te dalen tot 540 m op 26 km. Om dan terug te stijgen naar 1335 m. Om je maar een idee te geven van wat morgen op het programma staat. Als ik tot sarria geraak, zo een 130 km van hier heb ik nog 120 km te gaan op 2 dagen en kan ik rustig uitbollen tot SDC. Nu eten en opnieuw vroeg gaan slapen want niet de benen maar wel de oogleden beginnen moe te worden. Als ik deze lijn kan voortrekken dan lig ik vrijdag met mijn lui kl**ten op het strand na te genieten van mijn prestatie en dat ze dan nog maar is zeggen dat ze het niet hadden verwacht dak het ging halen. Zonnige groetjes vanuit Spanje en dat het daar in belgie ook zo een goe weer mag zijn hè. Ciao Bella en VDB is den beste coureur geweest aller tijden. Mee hie rest in pies. Pinodictus is in the house.