Vandaag geen ontbijt op hotel maar mijn eigen gemaakt,wel gekocht is beter gezegd. 2 chocoladekoeken en een demi bagette voor onderweg. En dan begon de misserie weer. Hoe moet ik in godsnaam terug op de route geraken? Vragen,vragen en nog is vragen. Bedeesd mag je op dit moment nie zijn zé. Eindelijk bekend terrein tegemoet gekomen en weg was ik. De benen voelden in het begin wat stijf en de poep blijft het grootste probleem. Na luttele kilometers gaat de motor op volle toeren draaien. Trap groter en het klimmen gaat zoals Contador in zijn beste tijden. Zonder clentuberol weliswaar :). Bij mij alleen wat water en mars gecombineerd met een banaan en meer heeft ne coureur nie nodig. Tot plots de pinodor geen water meer had en de eerste beste persoon moest aangespreken of er geen winkel in de buurt was. Neen was het antwoord en ze stelde voor om mij te depanneren. Een fles van ne liter nalf en mijn klein flesje gevuld. Wat is mijn kost mevrouw? Niks: op 1 voorwaarde   De welke? Laat een kaars branden voor mijn man Maurice die kanker heeft en die maandag moet worden geopereerd!!!! Met een krop in de keel en de belofte om da te doen vertrok ik terug. Had ff nodig om te bekomen. Deze tocht weekt wel iets los in ne mens. Iemand wildvreemd vragen om te bidden voor iemand die ik nooit zal zien toont aan dat een mens maar kleine dingen nodig heeft om hoop te koesteren. De zon was weer fel aanwezig maar de wind is gelukkig wat gaan liggen de laatste dagen. De kilometers vlogen voorbij en dit langs de oevers van de  Loire. Gewoon schitterend om te zien. Zo snel ging ik dat ineens op kaart stond, nog 10 km!!! Waar waren die andere 50 gebleven? Zo goed ging het vandaag :):) In vendome de weg gevraagd na hotel en wat bleek "volzet". Dju toch!! Snel iets anders gezocht via internet( zeg nu nog is da de technologie op niks trekt) en aan de RN10 eentje gevonden, naast de Buffalo Grill, daar een salade gaan eten en naar de vrouwe voetbal aan het kijken. Een onweer is op komst deze nacht:( dat het maar is goe regent da mijn pataten kunnen schieten. De tijd vliegt hier enorm en heb soms geen besef van welke dag we zijn. Da zal een goed teken zijn zeker.  Allé de Franse vrouwen staan 3-0 voor. Is wa anders dan de mannen hè.  Hasta la Vista baby Pinodictus