Vandaag is rood de kleur van mijn knieën zong Borsato en hij heeft nog gelijk ook. Ik verbrand steeds op de meest bizarre plaatsen. Linkerhand en linker knie en de rest blijft on aangetast. Ik zal de Marco maar moeten gelijk geven zeker :) Als ik de Koen mag geloven is afscheid nemen van een vriend pijnlijk en tot daar geloof ik hem volledig maar afscheid nemen van 7 kilo contergewicht is heerlijk. Een postkantoor binnen stappen en zeggen silvoeplai, hasta maniana en daar ging mijn tent en slaapzak richting Herne. Veel leuker en sneller en als je op een klim van 3 km met percentages van 7% al zingende naar boven rijd dan weet je het wel zeker???  Aangekomen in Breancon waar mijn uitvalbasis was kwam ik voor een gesloten deur te staan. Ne keer rond gereden en dan maar vragen aan opa en oma. Ze is weg, neen ze is thuis, neen zeg ik u... En zo ging het een tijdje verder tot opa de strijd opgaf en zijn teergeliefde met een blik van "liefde"  maar gelijk gaf. Conclusie: ze was nie thuis. Opa had dan toch gelijk gekregen maar of dit nog ooit goed komt, ik betwijfel het. Ze stuurde mij 4 km verder naar marines en daar kreeg ik de laatste kamer. Leuk zou je zeggen als die kamer nie helemaal boven was. Geen 13 verdiepingen maar 2 en 39 trappen zijn na 110 km best wil pittig. En als je dit paar keer moet doen met je bagage dan kruipen die trappen wel in de kuiten. Mij klaargemaakt en gaan eten in restaurant. Italiaanse groentjes zoals ze ook in onze pa zijnnen hof staan maar dan zonder de parmahesp. Die zijn dit jaar nog nie naar omhoog geschoten. Slechte grond mss. Daarna lasagne gegeten die heel lekker was en een creimken aan de lokale prijs van 16€. Daarvoor kunde nog is zo ver rijden hè. Dan bedje ingekropen en nog stukje gezien van Le grand blond avec la sjosuur noir. Helaas niet uitgekeken en in slaap gevallen.  Via deze weg wil ik iedereen bedanken voor de bemoedigende woorden en pee "stop me zagen aub:):):):):)". Maar je raad is van goudwaarde en Tirrititty zeg tegen kleine Ina dat als ik terug ben mij taak als nonkel zal vervullen en uwe kelder komen leegdrinken en Arnie zal wel mee helpen :):) Tot soen en groetjes vanuit waar ik ook zen.  Pinodictus de eerste