Vertrek rond 7u30 naar masnieres voor mijn eerste rit naar SDC. Na 7 km dacht ik al,man waar ben ik aan begonnen :). Wind tegen (en nie een beetje) en mijn proloog van gisteren zatten nog in de benen(maag). Dus een tip voor wie dit ook wil doen. Geen bier drinken voor je vertrekt :). Maar na die 7 km was alles verteert en werd het alleen maar spannender. Hoe dichter ik bij de Franse grens kwam hoe meer zin ik begon te krijgen. Ma eerst in Doornik nog een pastaken naar binnen gespeeld en dan met volle moed vertrokken op het ritme van radio 21 die net het startschot gaf voor hun fietshappening, gelukkig niet mijn richting uitgaand want anders was ik wsl nooit nie de grens over geraakt. 1 ding is zeker, iedere pelgrim die in La dousse France rond rijdt krijgt steevast een bonjour of ne claxon. Vriendelijke mensen die Fransen. De eerste rit ging niet van een leien dakje:( wind tegen tot 17 km voor aankomst en net toen ik het plakje masnieres zag en in een streek kwam waar ik alleen maar velden rondom mij zag gingen de hemelssluizen open. Snel jas aangetrokken ( geen sinecure als je met pak en zak rijdt ) en na veel pogingen eindelijk hem aangekregen gingen ze nog meer open en nergens een plaatsje waar je kon schuilen. Na 7 km in open velden en klets nat zag ik in de verte eindelijk iets bruikbaars om onder te schuilen en je raadt het al, daar was de zon opnieuw. Ganse dag toont ze haar en net wanneer ze daar moest blijven verdween ze als sneeuw voor de "zon". Dan maar de brui aangegeven en 10 dichter een hoteleken gevonden en heerlijk in een bed kunnen vertoefen. Ik zal wsl nooit een camping man worden en dus deze vakantie ook nie :) Resumé van de dag, altijd zon en verschrikkelijk veel wind en een douche op het einde kleurden mijn etappe. Maar een geweldige ervaring die zelf een nm Latjes niet kon overtreffen. 133 km en om 18u50 ter plaatse aangekomen maken van mijn eerste dag een lange maar eentje met een enorme voldoening. Pinodictus de eertste